سایت شعرناب محیطی صمیمی و ادبی برای شاعران جوان و معاصر - نقد شعر- ویراستاری شعر - فروش شعر و ترانه اشعار خود را با هزاران شاعر به اشتراک بگذارید

منو کاربری



عضویت در شعرناب
درخواست رمز جدید

معرفی شاعران معاصر

انتشار ویژه ناب

♪♫ صدای شاعران ♪♫

پر نشاط ترین اشعار

کانال تلگرام شعرناب

تقویم روز

يکشنبه 5 اسفند 1403
  • روز بزرگداشت خواجه نصيرالدين طوسي - روز مهندسي
25 شعبان 1446
    Sunday 23 Feb 2025

      حمایت از شعرناب

      شعرناب

      با قرار دادن کد زير در سايت و يا وبلاگ خود از شعر ناب حمايت نمایید.

      تمام پلیدیها در خانه ای قرارداده شده و کلید ان دروغگویی است. امام حسن عسكري(ع)

      يکشنبه ۵ اسفند

      مانده آب

      شعری از

      احمدرضاخانمحمدی ( راهی)

      از دفتر شعرناب نوع شعر نیمائی

      ارسال شده در تاریخ جمعه ۱۷ مرداد ۱۳۹۳ ۱۹:۳۸ شماره ثبت ۲۸۸۲۵
        بازدید : ۳۳۸   |    نظرات : ۲۲

      رنگ شــعــر
      رنگ زمینه
      دفاتر شعر احمدرضاخانمحمدی ( راهی)
      آخرین اشعار ناب احمدرضاخانمحمدی ( راهی)

      من همان هستم که بود
      راهی راهی که رفت
      زخمی زخمی که خورد
      مانده درجایی که ماند.
      مانده آبم
      مانده ای دربندخاک
      مانده آبم
      غوطه ور درگندخویش.
      با بهارآمد گلی برسینه ام 
      تک امیدپاک ساز باورم
      روهمه آرام وساکت شکل مهد
      زیر پایش
      می ربودم خامی هرگام کج اندیش،کج.
      قایقی برسینه ام خطی کشید
      دست یازید کودکی زان
      سوی آب
      شاخه ی نیلوفرم راچید،چید.
      لب کشیدم زیرنیش
      دست کوبیدم به دست:
      «ای دریغا ای دریغ
      سست بود اسطوره ام.
      با بهاری دیگرم ،خواهدم رستن اُمید؟»
      صبح روزی بی رمق
      حسرتی می برد چشمم سوی بند
      خاطراتی همچو سیل
      آبشاری بود در عصری به گند.
      سرنهادم برگریب:
      «بگذر از این خاطرات
      خاره ای کو تا بسایم؟
      نیست سنگ
      گُرده ای کو تا شکافم؟
      کوه کو؟
      سستی این خاک پیربی هنر
      هرفریبی
      رابه من تحمیل کرد
      هردروغی گشت پیشم راست،راست
      هراُمیدم شدبه نیرنگیش یأس
      بست جانم رابه گند
      سستی اش را با لجن اندود کرد
      ارتماسم داد با آلودگی.»
      ابرآمد
      سایه شد
      قطره ای
      باریدوگفت:
      «بگذر از این شکوه ها
      آسمان زایشگه امّیدنیست
      ناامیدی بهترازاین ابلهیست.
      هر عمود خیمه را
      چاله ایست درپای،نا؟
      شاه تیرخانه را
      خشت خام است پایه،نی؟
      آنچه ات ناکشت افزونت کند
      ور ترا دزد است
      دارا می شوی.»
                                                              پاییز92
      ۱
      اشتراک گذاری این شعر

      نقدها و نظرات
      تنها کابران عضو میتوانند نظر دهند.


      (متن های کوتاه و غیر مرتبط با نقد، با صلاحدید مدیران حذف خواهند شد)
      ارسال پیام خصوصی

      نقد و آموزش

      نظرات

      مشاعره

      کاربران اشتراک دار

      محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
      کلیه ی مطالب این سایت توسط کاربران ارسال می شود و انتشار در شعرناب مبنی بر تایید و یا رد مطالب از جانب مدیریت نیست .
      استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
      9