نازنینان

نازنینان ، کاش ما را محترم می داشتند هم نجابت کرده هم گاهی کرم می داشتند بی وفایی تا ز ایشان است انگار عیب نیست لیک ما را در وفا بر خود ، قسم می داشتند ورد ایشان تاب در آزار ِ رسم عاشقی است از چه می گفتند کاری را ، که کم می داشتند؟ خامه را بر نام عاشق از طلا باید گرفت بهر ما رنگ از سیاهی ، بر قلم می داشتند آسمان و اخترانش ، باد و باران و زمین ناروا ارافاق خود را بر صنم می داشتند در میان خوبرویان لطف و احسانی نبود جام ما را با تعمّد ، زهر غم می داشتند می رویم از کوی ایشان « باقیا» پر خون و درد تا بدانند آنچه ناحق ، با دلم می داشتند