سایت شعرناب محیطی صمیمی و ادبی برای شاعران جوان و معاصر - نقد شعر- ویراستاری شعر - فروش شعر و ترانه اشعار خود را با هزاران شاعر به اشتراک بگذارید

منو کاربری


عضویت در شعرناب
درخواست رمز جدید

اعضای آنلاین

معرفی شاعران معاصر

انتشار ویژه ناب

♪♫ صدای شاعران ♪♫

پر نشاط ترین اشعار

حمایت از شعرناب

شعرناب

با قرار دادن کد زير در سايت و يا وبلاگ خود از شعر ناب حمايت نمایید.

کانال تلگرام شعرناب

تقویم روز

چهارشنبه 5 ارديبهشت 1403
  • شكست حملة نظامي آمريكا به ايران در طبس، 1359 هـ‌.ش
16 شوال 1445
    Wednesday 24 Apr 2024
      به سکوی پرتاب شهرت و افتخار ،نجابت و اقتدار ... سایت ادبی شعرناب خوش آمدید مقدمتان گلباران🌹🌹

      چهارشنبه ۵ ارديبهشت

      شاعر و فرشته

      شعری از

      مجتبی شه ستا

      از دفتر خلوت دل نوع شعر افراغ اندیشه
      ارسال شده در تاریخ يکشنبه ۸ تير ۱۳۹۳ ۲۲:۳۱ شماره ثبت ۲۷۶۱۹
        بازدید : ۴۱۶   |    نظرات : ۲۵
      رنگ شــعــر
      رنگ زمینه
      دفاتر شعر مجتبی شه ستا

      شاعر و فرشته
      نقل کرده اند که :
      شاعر و فرشته ای با هم دوست شدند.
      فرشته پری به شاعر داد و شاعر شعری به فرشته.....
      شاعر پر فرشته را لای دفترش گذاشت و شعرهایش بوی آسمان گرفت.
      و فرشته شعر شاعر را زمزمه کرد و دهانش مزه عشق گرفت.
      خدا گفت: دیگر تمام شد.  دیگر زندگی برای هر دوتان دشوار می شود. زیرا شاعری که بوی آسمان را بشنود زمین برایش کوچک است و فرشته ای که مزه عشق را بچشد آسمان برایش تنگ.......
      فرشته  دست شاعر را گرفت تا راههای آسمان را نشانش بدهد و شاعر بال فرشته را گرفت تا کوچه پس کوچه های زمین را به او معرفی کند. شب که هر دو به خانه برگشتند روی بالهای فرشته قدری خاک بود و روی شانه های شاعر چند تا پر...
      فرشته پیش شاعر آمد و گفت: می خواهم عاشق شوم.
      شاعر گفت: نه تو فرشته ای و عشق کار تو نیست.
      فرشته اصرار کرد و اصرار کرد.
      شاعر گفت اما پیش از عاشقی باید عصیان کرد و اگر چنین کنی از بهشت اخراجت می کنند. آیا آدم و سرنوشت تلخش را فراموش کرده ای؟
      اما فرشته باز هم پا فشاری کرد آنقدر که شاعر به ناچار نشانی درخت ممنوعه را به او داد.فرشته رفت و از میوه ی آن درخت خورد اما پرهایش ریخت و پشیمان شد. آن گاه پیش خدا رفت و گفت: خدایا مرا ببخش من به خودم ظلم کرده ام عصیان کردم و عاشق شدم. آیا حالا مرا از بهشت بیرون میکنی؟
      خدا گفت : پس تو هم این قصه را وارونه فهمیدی! پس تو هم نمی دانی تنها آن که عصیان می کند و عاشق می شود می تواند به بهشت من وارد شود!
      و آن وقت خدا نهمین در بهشت را باز کرد. فرشته وارد شد و شاعر را دید که آنجا نشسته است در سوگ هشت بهشت و رنج هبوط !
      فرشته حقیقت ماجرا را برایش گفت. اما او باور نکرد.
      ************************
      آدم ها هیچ کدام این قصه را باور نمی کنند ! تنها آن فرشته است که میداند بهشت واقعی کجاست...
      ۸
      اشتراک گذاری این شعر
      ۲۰ شاعر این شعر را خوانده اند

      ساحل شیدا(ساحل)

       ،

      صفیه پاپی

       ،

      باقر رمزی ( باصر )

       ،

      مجتبی شه ستا

       ،

      فاطمه رها

       ،

      حسین احسانی فر(رهای لنگرودی)

       ،

      زهرا سادات مهاجری

       ،

      حوریه (دلشید) اسماعیل تبار

       ،

      مینا علی زاده

       ،

      منصور شاهنگیان

       ،

      فرید عباسی

       ،

      محمد حسین اخباری

       ،

      عباسعلی استکی(چشمه)

       ،

      ناهید معین (پوپک)

       ،

      جواد مهرگان مجد

       ،

      سپیده جهان بین

       ،

      نسيم خسرونژاد صبا

       ،

      طارق خراسانی

       ،

      فرهاد عسگری

       ،

      ناظر توحيدي ثمرين

      نقدها و نظرات
      تنها کابران عضو میتوانند نظر دهند.

      ارسال پیام خصوصی

      نقد و آموزش

      مهدي حسنلو مهدي حسنلو
      ۱۲ ساعت پیش       جمیله عجم(بانوی واژه ها) جمیله عجم(بانوی واژه ها)
      دیروز       بهروز عسکرزاده بهروز عسکرزاده
      دیروز       بهروز عسکرزاده بهروز عسکرزاده
      دیروز       سیاوش آزاد سیاوش آزاد
      دیروز       محمد شریف صادقی محمد شریف صادقی
      دیروز       سید هادی محمدی سید هادی محمدی
      دیروز

      نظرات

      مشاعره

      محمد رضا خوشرو (مریخ)

      رو سیاهم میکند هرکس که میپرسد ز من آنکه از جان دوست تر میداشتی حالا کجاست
      مدینه ولی زاده جوشقان

      یوسف گم گشته باز آید به کنعان غم مخور اا کلبه ی احزان شود روزی گلستان غم مخور
      محمد رضا خوشرو (مریخ)

      ندیدم بهاری محبت ز یاری دلم غرق خون شد عجب روزگاری عجب روزگاری
      طاهره بختیاری

      ای ایران ای مرز پر گوهر ای نامت سرچشمه ی هنر دور از تو اندیشه ی بدان پاینده مانی و جاودان
      محمد رضا خوشرو (مریخ)

      یاد ها رفتند و ما هم میرویم از یادها کی پر کاهی بماند در میان بادها

      کاربران اشتراک دار

      محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
      کلیه ی مطالب این سایت توسط کاربران ارسال می شود و انتشار در شعرناب مبنی بر تایید و یا رد مطالب از جانب مدیریت نیست .
      استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
      0