روزهای درهم !

  من که عاشق نبودم
بدم می آمد/ بلد نبودم
زخم خورده / دیده بودم / خودسوزی !
من فکر می کردم به تنهایی / به دردهای اطرافم /
شعرهای پرفریب / سازهای ناکوک ... !
سگ شده بودم !
تو خود درد بودی / تو وسط این همه درد زدی بیرون
تو پخش شده بودی وسط تنهایی هایم

من / اما ؛

بلد نبودم بکنم عاشقی را !
بو می کشیدم / پارس می کردم/ و
می دیدم اطراف تو
غریبه ها را / بوس های یواش گی را / بوی آدم بعدی را /
س /ک / س های پنهانی را ...!
اگر می شود خود را گم کن وسط همین شعر ... !
من بلد نیستم عاشقی را *** !