چه کسی می داند؟
شاید این قصه تلخ ،
ختم گردد به سرانجامی خوش
شاید آغوش زن قصه من،
امشب از لطف تن کودک شعر تو
به سامان آید...
***
پ.ن1
این شعر در پاسخ به شعر پرورشگاه یکی از عزیزان شاعر سروده شده.
پ.ن2
شاید به تعداد آغوشهای بدون طفل،طفل محروم از آغوش وجود داشته باشد...
پ.ن3
شیــشه دلهای آبی را شکست
انعـــــکاس گریــه طــفلی غریب
جای آغوش پر از گرمای عــشق
سردی ناساز تختش شد نصیب