بـــرای (مُلحق) این مرد ِقوی دل
که درهرسینه ای او کرده منزل
دلی آسوده خواهم پــُر ز شادی
به خشنودی و شادی هرچه دادی
بــــرای گوهر ِ یکدانـــه ی سایت
(صدف) این دختر ِ دُردانه ی سایت
سلامت آرزو منــــدم در ایـــن سال
خوشش باشد همیشه حال و احوال
(فروزان) یا که (دلشید) و (سمانه)
کـــه دلهاشان پــُر از آتش فشانه
دراین سالی که نامش اسب باشد
خوشی در قلبشان برچسب باشد
بـــه (دلجو) یــــار ِدیــرین ِ عزیزم
که بــــا اشعار ِ نابش کام بیــزم
سلامت ده کــــه تا از دل سُراید
مــُردّف شعر گــوید ،شـــور زاید
بـــرای (ناصری )بـــانوی تاریخ
که هر دم می زند تاریخ را سیخ
درایـــن ایــــام نوروز ِ خجسته
نگردانش ز کــــار ِ خیـر خسته
به (لادون ِ پرند) این یار ِخوش ذوق
که آجیلش پراست از پسته ، فندق
ســلامی گـــرم گــویم بــا تـــرانـه
خـــوشی در کامش آرد ایـن زمانه
بــــرای (استـــکی) ایــن مرد ِ والا
تمام ِ لحظه هایش خوش ز حالا
دلی خواهم پـُر از عشق ِ خدایی
نبـــاشد بین ِمــا هر گــز جــُدایی
بـــرای پیر ِ خندان ، این (مجـــاهد)
(منــوچهر )او که بیدارست و شاهد
طلب کـــردم بـــرایش ســال ِ نیکو
کـه خوشحالی کند با نوّه هاش او
(فرید) این شاعر ِ نقّاد ِ بی مزد
گمانم عیدی اش را برده یک دزد
الهـــی کـــه صدو ده گیــرش آرد
زلبهـایش فقط شــــادی ببــارد
اگـــر از دوستــــان نـــامی نبردم
درون دل به دست ِ حق سپردم
بــــرای تک تک ِ دیگر عــــزیزان
نبــــاشد هیچ عیــدی برگ ریزان
خــــدایا مثنوی گفتم کــه شاید
دل ِ این دوستانم سر خوش آید
دراین سال ِ مبارک همره ِ ساز
دهیددل را به دست ِ شعرو آواز
......
به خاطر استفاده از اسامی کوچک دوستان خصوصا خواهران خوبم، حقیر را خواهند بخشید