تــو را ندیـده است چشم ،
لیـکــ، گوهـر نگاهــتـــ را در دسـتمـال دل پـیـچیـده و
در صـنـدوقـچـه ی خـاطـراتـــ،
به دسـتـــ نـگـهـبـان عـشـق سـپـرده ام.
احـسـاس نـابـتــــ را
بـار ها مـیـــان
لــرزش قـلـبــــ و
شوق اشکــــــــ
زندگی کرده ام.
قـلـم را به رقـص در مـی آورم،
تا سمـفـونی دل افـگـار دلتـنـگـی را به گـوشَـتــــ بـرسـانـد.
بلـکــه
بـاور کـنـی
از هـمیـن نقطـــه که من ایسـتـاده ام;
تا آنـجـا که تو هـسـتی
حـتـی چـشــم بر هـم زدنی
فـاصــــله نـیـسـتـــــ...