کوثر

تو حفيظىّ و ميان من و تو ذرّه جدايى نبود
ناز كمتر كن صنم كين ره خدايى نبود

آن چنان وجد وجودت شده اين دل ليكن
دل سراپرده ‏ى عشق است و فدايى نبود

تو كه خود نورى و انوار جهانى پى‏ توست
ظلمات از پى شيطان رود و ظلم به جايى نبود

ز ازل تا به ابد زان صحفت تا فرقان
خوشتر از سوره‏ ى كوثر كه ندايى نبود

مگر از فتنه‏ ى ابليس نجاتم دهى با الهامى
ور نه از ناله‏ ى دل هيچ صدايى نبود

گرچه تن غرق گناهست كه دل آهى زد
حاش للَّه براى دل غمديده جزايى نبود

ز در كعبه برون آى نظر كن كه ز فيض
به ميان ضعفا هيچ گدايى نبود

برو اى گبرى كه ابليس هم انديشه‏ ى توست
كه به واللَّه جز اللَّه خدايى نبود

آتشى افتاد باصر را كه سوزش ماندگار
فكر سازش را كنيد او را رهايى نبود

..........................
الاحقر باقر رمزي باصر