خیال پرواز

دوباره  دفترم  را باز  کردم

به  امید  خدا   آغاز   کردم

خیالش را نهادم   رو برویم

برایش  سفره ی دل باز کردم

شبی از فرط مستی دل نخوابید

به او  درد دلم    ابراز  کردم

برایم زندگی همچون قفس بود

خیالاتی شدم  پرواز  کردم

زشب تا صبح من نازش کشیدم

سر و جان را فدای ناز کردم

نمیدانی  بدان بی عشق هیچم

زعشق اوست من اعجاز کردم

طبق کردم سرو جان را به اخلاص

که مهر  بندگی  احراز کردم

به امید وصالش پای کوبان

دلم رقصان و لب را ساز کردم

3/1/1393/ ساعت 3بامداد