کلیماندا

کلیماندا

امشب26 اسفند ماه 1392است

و من از فرط گرسنگی گرگ شده ام

 گرسنه ام

گرسنه  تر از گرگی که آخرین زوزه های خود را

بر لاشه توله های مرده خود می کشد

کلیماندا

برای مادرم بگو

که فرزندت عزیز کلهر قصیده  شکم های گرسنه را

  روی سفره ای خواهد نوشت

که از آن پولداران نیست

 کلیماندا

داد از نانی که بابا داد

با دست های زخم و پینه بسته به من آموخت

که خطوط رنج روی پیشانی آفتاب خورده اش  

بر سفره ای بود

که سال به سال نان به خود نمی دید

حالا با این شلوار تاناکورا و پیراهن  دست بیستم

چه کسی  حسابم می کند

کلیماندا هنوز بوی کباب   همسایه

در ذهن کودکان منفجر می شود

و من   در کنار قصابی ها روزی هزار بار جان می دهم

کلیماندا

 شب عید نزدیک است

و کودکان مرا دریاب تا دود هیچ کبابی ب خانه ما نرسد حتی

بوی زلف سوخته