پرا ز بهانه گشتی

دراین شب جدایی هـــــــــوای گریه دارم

ابری شکسته در من بگــــــــــذار تا ببارم

نشسته بر نگاهـــــــم تمــــــام خاطراتت

حریف دل نباشد غـــــــرور و اختیـــــــارم

من از نگاه مستت هـــــــــزار تکه گشتم

غلاف کن  لبت را که بی ســخن شکارم

 تمام باورت را غــــــزل غـــــــزل سرودم

تو باورم نکردی ســــــــــــر به کجا گذارم ؟

حلول ماه مهــــــر است دراین بهار دلکش

بیا بخوان ســـــــــرودی  زدرد انتـــــــظارم

گشوده ام پرم را دراین هـــــــــــوای ابری

بگذار پر بگیرم  به اوج اقتــــــــــــــــــدارم  

من عاشـــــقم نه عاقل بیا و عاشقی کن

پرا ز بهانه گشتی که تا زنی کنـــــــــــارم ..!