افتاده

 از چشم تو افتادم چون اشک غزلهایت

  خشکیده تمنا یم بر ســـــاحل لبهایت

من منتظر و شــیدا در کوچه ی تنهایی

دیوانه نمی خواهـد، دیگـــر دل لیـلایت ؟!

در دایره ای بودم با وســعت بینــــــایی

افتاده به زنجیرم در قلـــعه ی سودایت

در خطه ی مشتاقی  سرگرم وفا بودم

آخر به که می گفتم اســــرار تماشایت ؟!

همسایه ی مـردابم  هم خانه ی نفرینم

از بس که جفا دیدم در کشــــور روئیایت

یگ  پنجره نگشــــــودی  بر باغ دل آرایی

صد موجِ نمی خواهـــم افتاده به دریایت !

بگذار و برو دیگـــــر   افتــــــاده نمی آیم

با یک دل ســـــودایی دنبـــــال قدمهایت  ..!