در بساط شب تنها انبساط تب جاری است

ای دریـــغ ، افتـاده ســـت نعـــش آب  در مرداب

از  هــــوا  نمـــی افتـــد  التــــهـاب   در  مرداب

ماهیــــان  دلمــــرده  بی  خیــــال  از خویشـــند

بوســـه ای نمی گـــیرنـــد از حبـــاب در مرداب

از نشاط اگر افتـــاد جـــان زنـــدگـــی  ، هـــرگز

قاصـــدک نرقـــصد بـا ، آب و تـــاب  در مرداب

کاشکی که آب از آب لحظه ای تکان می خورد

غـــوک هـــا اگـــر کـــردند انقـــلاب در مرداب

کوششـــش عقـــیم است ابر ، آسمان نمی بارد

مانـــده اســـت تصـــویری از سحاب در مرداب

در بســــاط شـــب تنها انبــساط تب جاری است

خرّمــــی  نیامــــد  از مـــاهــــتاب  در مـــرداب

عــــاری انـــد اگـــر دل هـــا از فـــروغ ایمـانی

پهـــن می کـــند انـــدوه ، رختـخواب در مرداب

روزگار دل تیره است نبض غم بر او چیره ست

دارد آه  ماتـــم  تــــا ، بـــزم نـــاب   در مرداب