به نام خداوند صدف
مجنونم و مفتون همین عشق ؛ منم
سرگشته چو لیلای زمین ؛ عشق منم
بر پیکر حد خورده ی شیدای توام
شلاق تو حک کرده چنین : عشق منم
از شرم , سفیدِ صورتش گل کرده است
چون بوته ی رز کرده یقین ، عشق منم
در آینه دنبال دلت میگردی ؟؟؟؟؟
ای معتکف گوشه نشین ؛ عشق منم
ای آن که مرا شیره ای یک لب کرد
مستوره ی مست شب نشین ، عشق منم
پ.ن:
به
سید حاج فکری احمدی زتده(ملحق)
به نام مهر