ندای حق

گفــتم که غــم دل مرا بسیار است              

گفــتا غم خود به شادی و شـور سپار

گفتــم برود شــادی دوران ز کفـم               

گفــتا که دگر حـرمت شادی تو بدار

گفتــم که دلم اســیر غمها شده است             

گفــتا غــم دل را تو به یاری بسـپار

گفتــم که دگـــر یار در این عالم نیست         

 گفــتا کــه بود یار ولــی نه بســـیار

گفتــم نتوانـــم کــــه بیـــابم یاری                

گفــتا به نوای دل خــود گـوش سپار

گفتــم همه ی عمــــر دلم تنهــا بود              

گفـــتا که تو تنهــــایی دل پایان دار

گفتـم که همــه هستی مــن رفته به باد          

گفــتا ز محبت خـــدا دست مـــدار

گفتــم که ز لطف حــق خود دور شـدم         

 گفــتا کـه به دوریت هــمی پایان دار

گفتـم که به چشم می شـــوم بنده شکر           

گفــتا که دگـــر عمــر به رویا بسـپار

گفتــم کــــه مـــرا زنده ام از رویاها            

 گفــتا به حقـیقـت دلت ، ایمـــان آر

گفـتم که حقیقتی به جـــز تلخی نیست          

گفـتا همــه تلخی اش به حق شیرین دار