ذوالرّدیفینِ ذوالقوافی

موجـیم در آغوش خود دریــا به رقـص آورده ایم

در گـام دریـا توش خود بلــوا به رقص آورده ایم

بر دار مــــا ناکامـــگی  جانانه  حلــــق  آویـز شد

در کام حلوا نوش خود حلوا بـــه رقـص آورده ایم

رندیـــم  و بــا  فــرزانگی  آزادگــی  ورزیـده ایم

سرویـم با پاجـــوش خود افرا بـه رقص آورده ایم

از فرط عشق است اینکه چون آدم سرشتیم ازازل

مستیـــم دوشادوش خود حــوّا به رقص آورده ایم

در می نوردی واژگون راهی که مـا را شد زبون

پا تا که بـا پاپوش خـود پـویا بـه رقص آورده ایم

هر چند می بیـــنید مـــا جــز مسـت لایعقل نِه ایم

در سـرّغوغا جوش خود سودا به رقص آورده ایم

عشّــاق در اقلیــم مــا مجـــنون  شهــرآشـوبی اند

شوریده با چاووش خود غوغا به رقص آورده ایم

اقلیم مـا پر گشــت از مســـتان لایعـقل ، چـــو ما

با آستارا ، شوش خود أَزنا بـــه رقـص آورده ایم

در چنتـــه دارد شـب سحر، رخ ناب افـــروزد قمر

در گلشـــن خاموش خود یلــدا به رقــص آورده ایم