آخر زمان ... !

آخر زمان ..!

درمان نـــدارد ایـــن دل آواره ی بــــــــی آشـــــــیان

ای روشنی بخش دلـــــــــم دیگــر مــــرو با من بمان

در یا به ساحل می رسد  رخســــــــــار بر هم میزند

تار دلم غم می زند ، این هم خط و این هم نشـــــان .!

در  کوچه خندان می شوم ، در خانه گریان می شوم

بی تو پریشــــان می شوم ،   ای ماه نابِ آســـــمان  

باید که دل دریا کــــــــــــنم ،   آئینــــه ات  پیـــدا کنم

خود را به نوعــــــی جا کنم ،  بی زخم و نیش دیگران

هر جاکه می بینـــــم تو ای ، عشقم توای ،دینم توای

غمـــــــخوار بی کینم توای  ، ای مهـــــوشِ ابرو کمان

حالا که مهــــــجوری زمن   ،  بامن ... ولـی دوری زمن

دیدی مگر شــوری زمن ؟   ، جــــز قندِ شــــیرینِ زبان.؟!

آواره ی مهـــــــر ت شدم    ،   تفسـیر هر شعـــرت شدم

افسونگر ی،سـحرت شدم ،   کی می  رسد آخر زمان ؟!