رودخانه زندگی

به نام ایزد پاک که ما را آفرید از خاک

*****************************

اول این زندگی شد کودکی

مثل چشمه که بجوشد اندکی

چشمه ای که آب آن باشد زلال

در مسیر پاکی و رشد وکمال

مردمان مانند رودی می شوند

گامشان را به همان سو می برند

یک مسیری هست سوی باتلاق

زندگی در گِل شود تا پا و ساق

یک مسیری سوی دریا می رود

بیکران و صاف و آبی می شود

گاه یک سد می زنند بر روی آن

بلکه باشد این برایش امتحان

در مسیرش گاه باشد آبشار

می دود مانند اسبی راهوار

پر ز تنداب است رود زندگی

هم دَمی آرامش و هم خستگی

زندگی دارد نشیب و گه فراز

گاه شیرین می شود یا جانگداز

می رسد این رود در پایان راه

همدم دریا شود با یک نگاه

گم شود هر قطره ای در آب آن

این بُوَد پایان راهِ مردمان

***********************

امید است زندگیتان پر از لبخندهای شیرین باشد