مُتَفَاعِلَتُنْ مُتَفَاعِلَتُنْ مُتَفَاعِلَتُنْ مُتَفَاعِلَتُنْ

سَزَدم مگر اینکه در اوج تَعَب ، خَلَدم مـژه ات دل و از سر شب

بگدازَدَم این همه سوزش تب ،شــده رام تو دل مگراز چه سبب؟

به خد ا اگر از دل  من خـبری ، رَسَدت ، به دل افکنَدَت شرری

مگرآنــکه بُوَد دلت از حجـری،نرسد به فرشته ات اصل و نسب

نزند سراگرفقـــط از تو جفا،شوم ازچه سبـب؟به چه سربه هوا؟

به کرشمه بیا غــم مـــن بــزدا ، طـــربی بده یکسره جان بطلب

به امید وصـال تو زنده منم ، تو گلــــی تو گلـــی و منت چمــنم

سر مــن به درک ، دل مـــن به وفا ننهـــاده اگرقـــدمی به طلب

شرر افکنی ام به سراســـر دل که چه ای گل من که چه یاوردل

که سپـــرده به بوی تو باوردل؟که ستُــرده به موی تودفتر شب؟

توبعشوه چوفـُل به کرشمه چوگُل،زده ام بتو زُل شـده مست دهل

به تـــطاول مُـــل که سرشتـه خدا ، به تجسّــم عهـــد الست عنب

که چودل به حضورتوآمده خون به دودست تهی به دوپای جنون

به شعــف بطرب به وقار و ادب ، به وقار وادب به شعف بطرب

به فروغ طلـــوع سپـــیده  قسـم که ارادت من نشــود به تــو کم

که مگـــرغم من نَبُـــوَد فَقَطَـــت مگـرم همه جان نرسیده به لب؟

سَزَدم مگر اینکه در اوج تَعَب ، خَلَدم مـژه ات دل و از سر شب

بگدازَدَم این همه سوزش تب ،شــده رام تو دل مگراز چه سبب؟