باخیالت

دردبستان وفــــــایت دانـــش آمــــــوزم هنوز

دیده از من بر مگیر امشب که میسوزم هنوز

در کتاب خاطـــــــراتت ما زمســـتانی شدیم

برمنِ عاشق نظـــرکن ؛همـــچو نوروزم هنوز

با طلوع عشق رویت رونق از خورشــید رفت

گرچه خورشیدت نبودم ، شعـله افروزم هنوز

نو بهار از کوچه های سـبز احساسم گذشت  

گرچه با شب همصدایم،عاشـــق روزم هنوز

رفته آن دوران که با ما مـهـربانــــی داشتی ؟

من همان شـــیرین زبان شـــوخ دیروزم هنوز

خنده از لب های ســـردم می گــریزد درفراق

باخیـــالت بر لبـــانم خنــده می دوزم هـــنوز