آبجی

دلم پر از غم شده و غصه شده باز شروع شب که میشه قسمتمه تا کنه غم طلوع

 اشک بشینه توی چشام بغض تو گلوم گیرکنه
خوراک روز و شب باید غصه منو سیر کنه

یه وقتایی تو بودی و حرف دلم با تو بود اما نمی دونم چرا خسته شدی تو هم زود

 یادم میاد یه وقتایی بهم میگفتی آبجی خودم میشم مرهم تو میشم برات یه ناجی

 اما تو هم مث همه یهو زدی تو خاکی می سپارمت به سرنوشت دیگه نباشه باکی