همآغوشی

گرشبی دل آردت ،یک دم در آغوش

میکشم صد پرده  از حجب وحیا، بر آن بنا گوش

می روم تا پای جان، بر شرع بی همتای تو

تا بدانی یکدمی، یادت نمی گردد فراموش

باتو منطق ختم، عشق ودل همسو شود

ای که در آیین تو،جام خماری میدهد نوش

باز میگردم زآنسان، که تورا دریابم ای دوست

تا نباشد لحظه هایت ،کین دل که میبرد هوش

باز میگردی ومن، مخمور آن سیه چشمان تو

هرچه می خواهی بگو ،لاجرم دل میکند گوش