یلدای نفرینی...

دیگر یادم نیست ،
چند پاییز را مرده ام ...
چند یلدا را سر بریده ام ...
تو را نفرین بسته ام
به پای این شبها ...
شب های زردم را ،
چون دانه های انار ِ شب یلدایت
بر کاسه ی طلایی احساست
زار زار بالا آورده ام...
نازنین !!!
تو ندانستی , شب رفتنت
شب یلدای فاجعه بود...
ماه پیر شد ،
آسمان گیس ِ سپیدش را
به پای معصومیتم گریه کرد ...
شب آنقدر به پایم بیدار ماند
که خورشید نفرینت کرد...
شب بانو !!!
من فدای گیس سیاهت ،
تو آرام بگیر ،
خواب مرا دزدیده اند...
تو کمی چشم بر هم بگذار
فردا هم روز خداست...
اما اگر فردایی خبری از من نبود
نگرانم نباش
غروب کرده ام در دل ِ پاییزی که
خودم کشتمش به دست خودم...


پ.ن: بعد تو تمام شبها
به بلندای شب یلداست...

...........................................

و ترجمه آذری شعر:

............................................

یادیمدا دئییل داها
نئچه پاییز ی اولموشم
نئچه چیلله نی توکموشم
سنه قارقیش ائتمیشم
بو گئجه لردن ساری....
بوتون صفرالی گئجه لریمی
چیله گئجه سی نین ناردانالاری کیمی
قیزیل تشتده
قان قوسموشام
سئوگیلیم
هئچ بیلمه دین، گئتدیین گئجه
فاجعه نین چیلله سیدی
آی قوجالدی
گوی آغ ساچلارینی
قارکیمی سئوگیمین
آیاغی آلتیندا آغلادی
گئجه ،اوقدر منیمله آییق قالدی کی
گونش قارقیدی سنی
قاراساچلارینا قوربان
قاراساچلیم
راحات اول سن
منیم یوخومو اوغورلاییبلار
سن تکجه گوزلرینی یوم
صاباحدا آللاهین بیر گونودور
آما خبرچیخماسا مندن
نگران اولما
اوز الیمله اولدوردویوم
پاییز اوره یینده
باتمیشام