قِسّيـس* (در سوگ نلسون ماندلا)

«نلســون»! نمرده ايد که گريم برايتان

ماندست «مانــدلا»! ابــدی اِعتلایتان

 دلتنگ بود کومه ی صحرایتان «کونو»

زان رو کشیــد و برد سوی روستایتان

 طفلان ده کشیده صفِ گريه همچو ابر

«مخلو» ـ پدربزرگ! چه خاليست جايتان!

 آزادگــي است جوهــر تقديـــر زندگيت

گويــا «حسيــن(ع)» ريخته طرح قضايتان

 بالاتـــر از سيـــاه نبودست هيــچ رنگ

زد از «نوبــل» شکوفــه، گــل رنجهايتان

 سلول بود، زنده ولي بيست و هفت سال

جــاي نفـــس کشيـــدن و قـــدِّ رسايتان 

«روح خداست رهبرمن»؛ گفته ي شماست

بـــادا درود؛ هديـــه ز «روحِ خـــدا»يتان

 پروازتـــان زپنجـــره پنــج دسامبـر بـــود

زيتــون گريست در غــم  سوگ و عزايتان

 مرگ شما حيات برين دارد از پي اش

تبعيــض مُــرد تـــا بـــه ابــد در اِزايتان

 «قِسّيـس»وار رو به شمــا مي بــرد سلام

چون «جعفري»است شائق وصف و ثنايتان

بس سازها ز سوگ شما غرق شيونند 

چون «ساري تئل» که سوخت ز داغ رثايتان

  تهران ۲۴ /۰۹/۱۳۹۲

* قِسّيـس = انسان قدسي از اهل کتاب بنا به تعبير قران کريم (مائده ـ ۸۲)

 ** ساري تئل = نام ارکستري است محلي و مرکب از عاشيق هاي آذربايجان که در سال ۱۳۷۲ در تبريز توسط اديب و هنرمندِ خادمِ فرهنگ آذربايجان استاد رضا افشارپور متخلّص به افشار شکل گرفته و سرپرستي مي گردد. اعضاي اين ارکستر به همّت سرپرست آن، اولين هنرمندان بيمه شده ي کشور مي باشند.