تو لايق سرودني

كشته منو دلواپسي
در دلم هست عشق كسي
مي بخشم اين ، هفت آسمون
تا تو باشي ، برام بسي

زيباترين شعره مني
كه تا به حال گفته ام
ولي از اين كه رفته اي
به خاطرت آشفته ام

من رد پاهاي توام
وقت عروج به آسمون
بارون عشقت مي شوم
با تابش رنگين كمون

در آسمون خيس چشم
قطره ي اشكه بودني
چيكه چيكه مي چكي و
تو لايق سرودني

با حس خود به شعر من
افسون و جادو مي دمي
افسونگر شعراي من
رحمي بكن به من كمي

اِنقد دور گشته اي
هرگز به پات نمي رسم
دلت بسوزه حال من
بي تو يتيم و بي كسم

سلطان عشق

20/8/89