نصیحت

تو ای ناهی نمی بینی خرابم بر سر کویش..؟
زیارت می کنم با سوز دل محراب ابرویش..؟

نمی بینی نفس در سینه دشوارم شود آنگه
پریشان می کند رندانه تر امواج گیسویش..؟

نسیمی خیزد آنگاهی که گیسو شانه می ساید
و دل را می کشد با هر شمیم از زلف شب بویش..

نه چندان طاقت دوری نه نزدیکش به مخموری
مرارت می دهد دل را گهی با موی و گه رویش

مرا بیهوده می گویی نصیحت با که می گویی
که کار از کار بگذشت و شدم پهلو به پهلویش

بیا با من سر کویش بیا کز بوی گیسویش
نه هرگز محتمل بینی رهی از دام جادویش

نیاکوئی لنگرودی