درپس خاطره ها

باز از ابر دلم یکسره باران توهست

بستر رود دلم ،جاریِ  جریان توهست

گفته ام گر غزلی از کرم   درس  تو هست

نام این کودک دل ثبت دبستان توهست

پرشده حنجره ام با عطش  خاطرتو

درپس خاطره ها عشق  درخشان توهست

بهترین حالت من در شب حیرانی عشق 

حالتی هست  که دل یکسره  مهمان توهست

حبس گردیده نفس ، درقفس دوری تو        

قهوه ی قهر توهم باز به فنجان دل است

گفتگو بود میان لب چشم من وتو

تا که پلکی بزنی ،چشم به چشمان توهست

این همه موعظه و پند که گفتم زخودم  

 شک وتردید چرا باز به ایمان توهست