ک قدم از خود گذشتم تا خدا راهی نبود

یک قدم از خود گذشتم تا خدا راهی نبود

این حقیقت گفتن من حرف گمراهی نبود

دین برای معرفت باشد تو هم معروف شو

کعبه را هرگز نگاه چشم بد خواهی نبود

این دو روز زندگانی فرصت دل دادن است

گر به قبرستان روی دانی که چند گاهی نبود

خود اسیر نفس کردن عاقبت شیطان بود

زیر پای آدمی جز شیطنت چاهی نبود

چون حقیقت روی دوش معنویت حک شده

هرکه را معنا ندارد حس آگاهی نبود

شب فروز از خود ندارد روشنی از نور اوست

جان بقربانش که همچون صورت ماهش نبود

---------------------------

شب افروز 25/8/92

http://shereyar.mihanblog.com