دریا باش....!

به نام خداوند صدف

هر   بار   نمازم   را    با   یاد    تو    میخوانم

ای    سوره ی    زیبایی    سرتاسر     قرآنم

 
روزی  که به دستانم  ،  دست  تو  خورد پیوند

بی شک که  گلی  روید  در  ساحت  دستانم

افسوس که تو  دوری ، افسوس  که من  پیرم

من  از  غم   هجرانت  ،    تو   از   تن    ویرانم


دریا شده ایم هر دو  ، خوب است که  یکرنگیم

تو بی کسی ات دریا است ، من گریه ی پنهانم


یک  عاشق  معصومم  ،   اما   ز  گنه   سرشار

وقتی    که   نمازم   را    با   یاد    تو    میخوانم

پ.ن1:

غرورم امپراطوری بزرگی بود...

ولی به پایت سقوط کرد!

پ.ن2:

منتظرم...

که نقد کنی!