فاصله

فاصله تكرار تنهاييست

اي غريب خسته از تكرار

اي كه از دلتنگي  و گريه

تا هميشه چشم تو بيدار


سرنوشت عاشقان دوري است

فاصله تقدير عاشق هاست

سينه سوزان از تب عشق و

چون گل سرخ شقايق هاست


روزهاي عاشقي كم نور

شب هاي عاشقي پر درد

لحظه هاي عاشقي كم رنگ

رنگ رخسار زمان هم زرد


پابرهنه ميدوم در شب

ذهن تاريك خيالم سرد

كور سويي كه پيدا نيست

در خيال مرده شبگرد

پ.ن:

از اين قفس به آن قفس ره  رهايي نيست

به جمع عاشقان دگر مرا راهي نيست

كبوتر شكسته پر  دلم  زمين خورده

به آن نگاه منتظرم دگر چاهي نيست