عــــــاشورا ....

گفتم برای شب ز چه پوشیده ی سیاه
داری تو باز ناله و فریاد و اشکها
گفتم چه است که اختری چشمک نمیزند
دیگر نبینم از رخ ماه تو یک نگاه
باران خون میچکد از ابر تیره ات
دامان دشت و کوه شده غرق لاله ها
ماتم گرفته بهر چه افلاکیان مگر
از هر طرف شنیده شود ناله و نوا
ای آسمان پر پر گلها ز بهر چیست
افتاده نور پاک تو در خاک نینوا
آمد کسی و گفت که روز شهادت است
روز شکستن  دل  اولاد  انبیا
روزیست که خون ضربه به شمشیر میزند
روز یست که حق بلند شده از دشت کربلا