تقدیم به دلیر سربازان وطن که در راه آزادی و استیلای پرچم سه رنگ کشور عزیزمان و اهتزاز آن در جای جای میهن پهناورمان جان شیرینشان را فدا کردند:
تو ایران تو ای سررزمین دلیر
تو ای بیشه زاران مردان شیر
توای دشت در دشت تپیده به خون
تو که کرده هر دشمنی را زبون
تو ای مادر زخم خورده به تن
حزین گشته بهر شهید وطن
تو ای قله ی زرد کوه سترگ
تو مرد وزنت چون دماوند بزرگ
تو ای کشور کاوه و تهمتن
کنیم رخت سربازیت را به تن
تنیده شده تار و پودت به جان
تو بهتر ز هر نقطه در این جهان
گره از ازل با تو زد سرنوشت
به عشق تو یزدان گلم را سرشت
به تنب بزرگ وصغیرت قسم
به دشت شقایق نشینت قسم
به کوه های کرکس به هامون تو
به دریاچه و رود کارون تو
به اروند و کوه های بازی دراز
به قد شهیدان چون سروناز
خلیجت همی تا ابد فارس باد
خزر تا ابوموسی از پارس باد
به جانبازی اررخت بر تن کنیم
بپوشیم کفن عزم دشمن کنیم
چو سیل خروشان رویم ما به جنگ
بماند بر دشمنان داغ ننگ
چو بازی بتازیم بر دشمنان
شود عبرت سایر مردمان
به قول حکیم سخن زنده یاد
[چو ایران نباشد تن من مباد]
چو دانش تپد قلب صد ها هزار
وطن زنده باد و وطن ماندگار
اثر پدر عزیزم