افسوس

من از دیوانگی هامان گذر کردم

به امیدی که روزی سایه ی تنهایی مان ریشه خشکاند

ندانستم که شیدایی تو ، مانند گل
زیبا ولیکن عمر آن کوتاه می باشد.

ندانستم که روزی با زبان خویش می گویی:
“عشق هم ،یک واژه است مانند صدها واژه ی دیگر
خوش نام اما آخرش یک اشتباه محض می باشد”

من از نامهربانی های تو آسان گذر کردم
به امیدی که روزی نرم می گردی.

افسوس…
 افسوس ، خیال خام می کردی نسیم ، افسوس
کسی که عشق را تنها به نامش می شناسد

عاشقی را لمس او هرگز نخواهد کرد

کسی که حرمت این واژه را هرگز نفهمیده
فقط با واژه ها هم بازی است و بس.
تو در دنیای این آدم
کدامین حس نایاب بشر را جستجو کردی.؟؟؟