به جا مانده

باورم در آسمان جا مانده است

اشتیاقم در خزان جا مانده است

روزهای گرم  با او بودنم

درکتابی از زمان جا مانده است

داستانی داشت  لبخندش ، بهار

بر لبم آن داستان جا مانده است

نیمه شب در بستر راز و نیاز

دستهایم  بی نشان جا مانده است

 در نگاه سیبهای سرخ باغ

آفتاب مهربان جا مانده است

 بی نوا  آواز شورم  شد بیات

بر دوتارم پرنیان جامانده است ..!

بغض کوچ کوچه ی کوچیده یار

در گلویم همچنان جا مانده است

 تازه افتادم ز درس  عشق دوست

چون دلم از امتحان جا مانده است