ترانه مادر

مادر    

شب تاریک اگر چون گرداب

برسر بستر من میکوبید

زوزه بادخزان شب سرد

 پشت دیوار اگر می پیچید

بازم اون مونس شب های بلند

شعله شمع روخم مادر بود

اگر آن کودکیم زود گذشت

بی غم و رنج و شب و بیماری

سردی برف هزاران شب تار

اگر از خاطر من زود گذشت

از سر شعله وهشیاری آن

چشم بیداری دل مادر بود

بازم اکنون دل صحراها

از گل سرخ شقایق پر شد

بازم اکنون زانفاس بهار

کوه ودشت و دمنم پرگل شد

جلو گاه لب پر خنده من

از شکو فان دل مادر بود

بازم اکنون که دل عاشق من

ازسر عشق شده پر غوغا

چون خروش لب اواج که کوفت

بر دف سینه آن ساحل ها

شعله قلب من افرخته از

شورو غوغای دل مادر بود

آنکه زیر سپر چرخ فلک

شعله عشق بدامانم ریخت

انکه با بوسه خود رنگین ساخت

بزم بی تا بی و تنهائ من

اختر عشق منو باور من

مهر تابان گلم مادر بود

آسمان گاه اگر می خندید

آسمان گاه اگر میگرید

آ نکه باشبنم مهتابی عشق

گل لبهای مرا میبو سید

گر چه آهنگ دل آرائ داشت

گر چه آهنگ فری بائ داشت

بی تو مادر دل من غمگین است

بیتو مادر دل من خونین است