دزد و صاحبخانه

دزد = به دزدي قصد نمود و شد راهي

         ز عظمش قصد نمود و شد راهي

**********

   به وقتي هم كه افتاد بر راه

    ز اين رو هم كشيد آه در جا

**********

   بگفت باشد كه اين ، پايانم

        كه زين پس ، پس منم جاوْدانم

**********

    به گامهايي رسيد ير خانه

    ز ديوار پس برفت جانانه

**********

     ز آن رو هم بشد ، پايين سو

           ز ترسش هم پريد ، رنگ از رو

**********

     كه آن دزد ديده صاحبخانه

       ز بختش بود كه او بود خانه

**********

صاحبخانه=بگفتا او كه رو نيست ، كاري

         كه شايد هم نماند ، زاري

**********

دزد=برفت او به مهرباني او

       نشد گويد تشكر ، بر او

       (خط سفيد)

اين شعر ساخته از داستاني بود كه اون رو هم خودم ساختم كه ديگه داستان رو نمينويسم چون شعر كاملا باز گو ميكنه تمامي داستان رو .

خوب اين شعر متشكل از اين هجا ها بوده : u---u---- البته به جز مصرع زوج بيت آخر كه طبق اختيارات شاعري وزن رو تعغير دادم بدينگونه شد :   (كوتاه،بلند،بلند،بلند،كوتاه،كوتاه،بلند،بلند،بلند)

در ابيات 4 و 6 در هر 4 مصرع كلمات (خانه و جانانه و صاحبخانه و دوباره خانه) همه به عنوان هجاهاي بلند محاسبه شده اند : اختيارات شاعري .