هذیان

بوسه زدن هاي مكرر به لباي خشك سيگاري
پرسه زدن در عالمي ديگر ميان خواب و بيداري

شيهه كشيدن مثل اسبي كه رميده از صداي رعد
اسبي كه مانند الاغي بسته باشندش به يك گاري

آرامشي آشفته دارم . حس خوابيدن درون گور
وقتي در آغوش كسي باشي كه او را دوستش داري

با مرگ دارم عشق بازي ميكنم با اينكه ميدانم
اين هرزه ي بي معرفت ،بويي نبرده از وفاداري

يك روزنه كافيست در سقف دلم تا از نگاه ماه
در من شعاع عاشقي آتش بر افروزد و انگاري

شب با تمام تيرگي هايش نشسته رو به روي من
نه روزني . نه نور ماهي و ... _  و نه اميد ديداري

شعر از محسن مهر پرور