روزگار

روزگار با روزگار رفت تا رفیق شوند

--از در مهر و محبت

--نمایش است

-- از تاریخ

که باید گذشت

"مهرتا"

…………………………………………………………………….

از همین جاده که باز میشد

 صدایم را گریه دادم

- برایم خسته بود

 راه بی اندیشه ام

-چند نظری شده بود در راهم

که روزگار بر دست خویش

--مرا دوید

"مهرتا"

………………………………..

چی از همان شدید

 که برگشته ام

 نمایانم

- در ذهن زیبای

 انگشت مادر

-مرا تا ابد میماند

- مهربانی

- اشک پسر بچه چسبیده به مادر

 نرود با گلی مهربانی

"مهرتا"