آه شبان

آه شبان 
  مثل "ما ه" ی که شب از حوضچه جان می گیرد 

قلب من لحظه ای  از تو  ضربان  می گیرد 

پیش تو دفترم از حس تغزل پر شد 

طبع شعرم که تو باشی جریان می گیرد 

از تب عشق گریزان شدم اما باتو 

کوه خاموش که باشد فوران می گیرد 

سبک نقاشی چشمان  سیاهت سخت است 

چند سالی ست دل "فرشچیان " می گیرد 

آرش از پلک تو سرنیزه و انگار هنوز 

دارد از حالت ابروت کمان می گیرد 

...

تا شکارم بکنی آه که عاشق شده ام

تیر تو قلب مرا باز نشان می گیرد

شده ام بره در آغوش تو گیر افتادم

آه ... یک روز تو را آه ... شبان می گیرد

زهرا غفاری / 1373  
غزل برگزیده ی جشنواره ی کشوری موسم گل