كعبه ي أمال

مرغ دلم سوی حرم پر کشد

باده ی ناب تورا سر کشد

قبله ی چشمان من سوی توست

عاشق آن قصه ی آهوی توست

کاش مرا چون آهو لایق کنی

برتن من عطر شقایق کنی

اين دل من تا به کجا میرود

از حرمت کرببلا می رود

عالمي در هاله ي تو گم شود

مست زنورت حرم و قم شود

كاش مرالحظه اي دعوت كني

خواسته ي دل را اجابت كني

اي كه غريبي غريب دست گیر

دست گدای خودت دست گیر

شد حرمت کعبه ی آمال ما

یک نظری کن بر احوال ما

ازقدمت شدخراسان بهشت

ازبرمانامه ی امان نوشت

مفتخریم بارگهت مال ماست

ذکررضا زمزمه ی سال ماست