خوش او گون باب آچا بو منزلِ ویرانه، گِئدم

خوش او گون باب آچا بو منزلِ ویرانه، گِئدم
جانِ راحت گوتیریپ من پیِ جانانه گِئدم

بیلیرم یول آپاریب بیر یِئره چاتماز کی غریب
آلیب عطرین طرفِ زلفِ پریشانه گِئدم

اوره گیم وحشتِ زندانِ سِکندرله توتیپ
باغلیام بوخچامِ تا مُلکِ سلیمانه گِئدم

بو ناخوش جسمیله بی طاقت اورکله چو صبا
گوتیرم باش چمنِ سرو خرامانه گِئدم

من قلم تک اُ یولِ باشلادا اولسا کی گرَک
اورگی یاره لی گوز یاشی دونه قانه گِئدم

نذر اِئتدیم کی بو غمدنده چِئخام بیرگون اگر
غزلِ شاد اوخویام من درِ مِئی خانه گِئدم

یار هاواسیلادا من ذره صفت اوینارکان
تا لبِ چشمه ی خورشیدِ درخشانه گِئدم

یوکی یونگول قاچیری بیلمز آغیر یوکلی غمین
پارسالَر مدد اِئت تا خوش و دُردانه گِئدم

تاپماسام حافظه تای گر بو بیاباندا یولِ
قوشولیب کوکبهء آصفِ دورانه گِئدم
"ترجمه شعر حافظ به ترکی"
(۱۹۹/۱۴۰۳/۰۸/۳۰)
$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$
خرم آن روز کز این منزل ویران بروم
راحت جان طلبم و از پی جانان بروم
گر چه دانم که به جایی نبرد راه غریب
من به بوی سر آن زلف پریشان بروم
دلم از وحشت زندان سکندر بگرفت
رخت بربندم و تا ملک سلیمان بروم
چون صبا با تن بیمار و دل بی‌طاقت
به هواداری آن سرو خرامان بروم
در ره او چو قلم گر به سرم باید رفت
با دل زخم کش و دیده گریان بروم
نذر کردم گر از این غم به درآیم روزی
تا در میکده شادان و غزل خوان بروم
به هواداری او ذره صفت رقص کنان
تا لب چشمه خورشید درخشان بروم
تازیان را غم احوال گران باران نیست
پارسایان مددی تا خوش و آسان بروم
ور چو حافظ ز بیابان نبرم ره بیرون
همره کوکبه آصف دوران بروم