نفس

کاش می شد تا بجای گوسفند
نفس خود را گاه قربانی کنیم
هر کجا افتاده ای افتاده بود
دست برگیریم و انسانی کنیم
راهب و روحانی و صوفی یکیست
گر که با کافر مسلمانی کنیم
می شود دنیا گلستان بی گمان
بر گدا چون لطف سلطانی کنیم
آبروی دیگران بازیچه نیست
ما از آن باید نگهبانی کنیم
بی گناهی زلیخا را ز عشق
چاره از یعقوب کنعانی کنیم
از برای صیقل دل می شود
دیده ها را گاه گریانی کنیم
خوب بودن را پیاپی هر زمان
آشکارا یا که پنهانی کنیم
دست اهریمن بپیچانیم و سخت
کینه را غرق پشیمانی کنیم