بوسه

شبی با ماه خلوت کرده بودم در امید تو
میان یک شب تاریک و یک دل از هوای تو
گهی او گفت و گاهی من
گهی او خواند و گاهی من
من و ماه و خیال تو
شبی را مست
از عشق و نگاه تو
تکاپوی سپیده دم
میان بازوان کوه
خیال از سر نبرد و من هنوز هم
مات تو بودم
هزاران بار پرسیدم که لب یا دست
که ماه گفت : هرکجا نازک تر است
ای دوست ...!
سوال پرسیدنت اینجا نشان از چیست؟
از دیوانگی ای دوست...!

#علی_علیزاده_جوینی

۲۱ فروردین ۱۴۰۴