از این انتظار بیزارم

از دل بی قرار بی زارم

مانده در کنج عزلت خویشم
از یمین و یسار بی زارم

من از این زندگی دلم خون است
خسته ام ، زین قمار بی زارم

چون غریبی به خانه ی خویشم
پس ز ایل و تبار بی زارم

کاروان کاروان بجا مانم
وقتی از این قطار بی زارم

آید از باغ قار قار کلاغ
هان ، زسرو و چنار بی زارم

چون ندارم دگر امید بهشت
پس ز سیب و انار بی زارم

از خدا مرگ این و آن خواهیم
تا به کی ؟ زانزجار بی زارم

عالمانیم و بی عمل آری
از کـَمِثل ِ الحِمار بیزارم(1)

نشنوم وعده های تو خالی
شاعرم از شعار بی زارم

همچو منصور کوس حق نزنم
بنده وقتی ز دار بی زارم

اشاره به : سوره مبارکه جمعه(آیه5)