سایت شعرناب محیطی صمیمی و ادبی برای شاعران جوان و معاصر - نقد شعر- ویراستاری شعر - فروش شعر و ترانه اشعار خود را با هزاران شاعر به اشتراک بگذارید
منو کاربریمعرفی شاعران معاصرانتشار ویژه ناب
محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
♪♫ صدای شاعران ♪♫پر نشاط ترین اشعار۲- آرزو .. ۳- ایواره ـی مرگ ـــــــ(بوسه ی آخر باد ) ۴- 🕸️ عَنکَبوتر 🕸️ ۵- سرود صبح و صبا ۶- ...سمبوسه... ۷- پروانه شو ۸- ☠️ خواب مرگ☠️ ۹- درخت ۱۰- فریاد کانال تلگرام شعرنابتقویم روزجمعه 21 دی 1403 11 رجب 1446 Friday 10 Jan 2025 حمایت از شعرناب |
اشتراک گذاری این شعر
۲۹ شاعر این شعر را خوانده اند
محمد منصوری بروجنی،محمد اکرمی (خسرو)،رسول دبیر (نافذ)،سید محسن نصرالهی،یاسر کریمی،محسن گودرزی،محمد باقر انصاری دزفولی،محمدکریمی (پویا)،جواد مهدی پور،اجمل وثیق،علیرضا محمودی،علی نظری سرمازه،جمیله عجم(بانوی واژه ها)،نفیسه کلهری نفس،یدالله عوضپور آصف،فرامرز عبداله پور،مرتضی میرزادوست،محمد شریف صادقی،طاهره خان پور،نیلوفر شریفی (مهژین)،مهدی انصاریان نصما،مهدیس رحمانی،وحید سلیمی بنی،عارف افشاری (جاوید الف)،سید هادی محمدی،فریباایازی روزبهانی،سیده نسترن طالب زاده،ساسان نجفی(سراب)،محمدرضا آزادبخت
نقدها و نظرات
 ۷ ساعت پیش
عنکبوتر سید هادی محمدی تَهِ دالانِ بی قراری ها واژه سمتِ جناس خَم می‌شد در سراشیبِ باورِ بی مغز از لباسِ مداد کَم می شد گریه ها در مدارِ رسوایی پایِ زِهدانِ چشم آویزان نوبتِ زایمانِ پی در پی زیر ساطورِ حضرتِ هَذیان فالِ من قهوه ای ترین لحظه توی فنجانِ چای لَم داده زیرْ شلوارِ راه راه دُعا سَرِ امَّن یُجیب نَم داده دستِ هر "رودخانه ی مرموز" باز پُل زد به سمتِ افکارم روی کاغذْ جنینِ حوصله ام سَربریده دهانِ خودکارم تو که رفتی تمام من درد و تو که رفتی حواسِ من سرد و عرق و واق واق و تب لرزه تو که رفتی جنابِ نامرد و کودکِ دوره گرد بیمارم مثل برجام بینوای ظریف دور میدان نفت جان می داد با دوجین استخوان تُرد و نحیف زندگی را بهانه میگیرم لای دندانِ تاس میمیرم حکمِ دل را ورق ورق رو کن از قمارِ بهانه ها سیرم خسته ام از تَبِ دموکراسی لبِ کارونِ بعدِ آغاسی سمتِ ناموسِ عَنکبوترها نُطفه ات را چگونه می ماسی؟ مانده بودی به پایِ بعد از این روی دیوارِ پُر افاده ی چین دُکمه ی شرق و غرب را بستی زیرِ پوتینِ سُرخِ استالین سال هایی که با جنازه ی تو ماجرایی که با اجازه ی تو پرچمِ عشق را بغل کرده آدمِ بی بخارِ تازه ی تو با دو خط قصّه ی دگردیسی جسدم را شبانه می لیسی سَرِ قابیل شرط می بندم تو علمدارِ نسلِ ابلیسی گُم شده روی بُرجک تقدیر کودتایی که از تو سان دیده اَلفرار از خیالِ چشمانت مثل دزدی که پاسبان دیده دود شد بختِ ماضی مطلق لای دندانه های شعرِ بیات گاه گاهی میان خاطره ها یَقرا فاتحه معَ الصلوات به نام او که می داند نمی دانم قلمم سبک است یا موضوع دیگری در جریان است که تا قلمم هوس می کند پنجره ی سبزی باز کند چنان ترافیکی در مسیر سبز پنجره های نقد شعرناب باز می شود که هنوز ساعاتی نگذشته مطالبی را که در پای آثار دوستان به اشتراک گذاشته ام از صفحه محو می شود. ولی به نظرم می آید پس از بازکردن پنجره سبز قلمم، جوش و شوری برپا می شود که کاربران زیادی تمایل پیدا می کنند تا مطالب پنجره های سبزشان را با دیگر دوستان به اشتراک بگذارند. هرچه هست خدا را شکر که به قیمت محو چند ساعته پنجره ی سبزم، پنجره های سبز دیگری پشت سر هم باز می شوند تا شعرناب تکانی بخورد و بازار مباحث گرم شود. اما این چند روزه به لطف شرایط بازار و کسب و کار پر رونق، شرایطم به جایی رسید که دیروز با ارسال یک پیامک به یکی از دوستان عزیز، مجبور شوم مبلغی را دستی بگیرم و به قول خودی ها سور کنم تا ببینم چه پیش می آید. به نظرم این سور خوش قدم و دلچسب بود که باعث شد امروز سری به شعرناب بزنم و با این شاهکار سید هادی محمدی چند خطی تایپ کنم تا عقده های سکوت سنگین چند هفته ای ام را شکسته باشم. اما قول می دهم که در این سطور نه همصحبت هوش مصنوعی باشم نه وامدار دو ریال دستی که سور چند روزه ام را روبراه کرد. خوش داشتم به بسیاری از دوستانی که کاربری "شعر کلاسیک" را "محدود" می دانند پیاله ای "عنکبوتر سید هادی محمدی" تعارف کنم تا بزنند و بفهمند "محدود" ذهن ما آدم هایی است که "تنبل" پیشه ایم نه شعر کلاسیک. بی تردید تنها توانایی ذهنی نخواهد توانست اثری با چنین پختگی و تاثیرگذاری از خود در کند و گزینه هایی مثل آزادی ذهنی، مطالعات بسیار، فرصت طلبی، مهارت بافندگی ذهنی و موارد دیگر باید دست به دست هم بدهند تا اثری مثل عنکبوتر جان بگیرد. ردپای آزادی ذهنی در این اثر منحصر به فرد برای شاعری مثل سید هادی محمدی که توانایی خود را در اشعار مناسبتی و ارزشی نشان داده، نمودی بسیار قوی و فعال دارد. توانایی آزادسازی ذهنی مسئله ای بسیار مهم نه تنها برای شاعری، بلکه برای گام زدن در مسیر زندگی انسانی است که می تواند سبکبالی و سبکباری را مهمان ذات وجود انسانی کند. شاخصه درک واقعی صاحب اثر در این شاهکار را از موضوع آزادسازی ذهنی می توان در نامگذاری و ترکیبات بدیع به کارگرفته شده از سوی سید هادی به وضوح دید. علاوه بر ترکیب واژه ای "عنکبوت و کبوتر" ترکیب ذاتی و صفاتی این دو ماهیت که به "عنکبوتر" می انجامد، جان بخشی مفهوم خمش واژه به سمت جناس، تصویر سراشیب باور بی مغزی، کاهش لباس مداد و دیگرترکیباتی که سید هادی در این اثر فاخر و ارزشمند به کارگرفته نشان از جریان سیال ذهنی ای دارد که شاعر در زمان زایش این اثر دچار آن بوده است. ازدواج ماهیت معنوی دعا با عنصر فیزیکی زیر شلوار آن هم از نوع راه راه اش، و گرهی که نم دادن این تصویر با عنصر مذهبی "امن یجیب" خورده نشان می دهد تصاویر بسیار زیادی در کسری از ثانیه ذهن صاحب اثر را اشغال کرده است. مثل این است که فِرِم تصاویر مختلفی در یک "آن" از جلو منبع نور دستگاه آپارات به حرکت درآید و ذهنی فرصت طلب توانسته با حرکتی سریع تر از یک "آن" تعدادی از این تصاویر را شکار کرده و مبتکرانه به هم پیوند کند. با این حال معتقدم صاحب اثر بهتر می توانست با زبردستی، در بند اول این اثر گرانبها با تغییر میل فعل (می شد) به (شده است) به خوانندگان این سفره ی رنگین تعارفی غلیظ تر کند و بگوید: "بفرما تفکر". عزت زیاد وحید سلیمی بنی – بیست و یکم دی ماه عزیز هزاروچارصدوسه خورشیدی ۷ ساعت پیش
عنکبوتر سید هادی محمدی تَهِ دالانِ بی قراری ها واژه سمتِ جناس خَم می‌شد در سراشیبِ باورِ بی مغز از لباسِ مداد کَم می شد گریه ها در مدارِ رسوایی پایِ زِهدانِ چشم آویزان نوبتِ زایمانِ پی در پی زیر ساطورِ حضرتِ هَذیان فالِ من قهوه ای ترین لحظه توی فنجانِ چای لَم داده زیرْ شلوارِ راه راه دُعا سَرِ امَّن یُجیب نَم داده دستِ هر "رودخانه ی مرموز" باز پُل زد به سمتِ افکارم روی کاغذْ جنینِ حوصله ام سَربریده دهانِ خودکارم تو که رفتی تمام من درد و تو که رفتی حواسِ من سرد و عرق و واق واق و تب لرزه تو که رفتی جنابِ نامرد و کودکِ دوره گرد بیمارم مثل برجام بینوای ظریف دور میدان نفت جان می داد با دوجین استخوان تُرد و نحیف زندگی را بهانه میگیرم لای دندانِ تاس میمیرم حکمِ دل را ورق ورق رو کن از قمارِ بهانه ها سیرم خسته ام از تَبِ دموکراسی لبِ کارونِ بعدِ آغاسی سمتِ ناموسِ عَنکبوترها نُطفه ات را چگونه می ماسی؟ مانده بودی به پایِ بعد از این روی دیوارِ پُر افاده ی چین دُکمه ی شرق و غرب را بستی زیرِ پوتینِ سُرخِ استالین سال هایی که با جنازه ی تو ماجرایی که با اجازه ی تو پرچمِ عشق را بغل کرده آدمِ بی بخارِ تازه ی تو با دو خط قصّه ی دگردیسی جسدم را شبانه می لیسی سَرِ قابیل شرط می بندم تو علمدارِ نسلِ ابلیسی گُم شده روی بُرجک تقدیر کودتایی که از تو سان دیده اَلفرار از خیالِ چشمانت مثل دزدی که پاسبان دیده دود شد بختِ ماضی مطلق لای دندانه های شعرِ بیات گاه گاهی میان خاطره ها یَقرا فاتحه معَ الصلوات به نام او که می داند نمی دانم قلمم سبک است یا موضوع دیگری در جریان است که تا قلمم هوس می کند پنجره ی سبزی باز کند چنان ترافیکی در مسیر سبز پنجره های نقد شعرناب باز می شود که هنوز ساعاتی نگذشته مطالبی را که در پای آثار دوستان به اشتراک گذاشته ام از صفحه محو می شود. ولی به نظرم می آید پس از بازکردن پنجره سبز قلمم، جوش و شوری برپا می شود که کاربران زیادی تمایل پیدا می کنند تا مطالب پنجره های سبزشان را با دیگر دوستان به اشتراک بگذارند. هرچه هست خدا را شکر که به قیمت محو چند ساعته پنجره ی سبزم، پنجره های سبز دیگری پشت سر هم باز می شوند تا شعرناب تکانی بخورد و بازار مباحث گرم شود. اما این چند روزه به لطف شرایط بازار و کسب و کار پر رونق، شرایطم به جایی رسید که دیروز با ارسال یک پیامک به یکی از دوستان عزیز، مجبور شوم مبلغی را دستی بگیرم و به قول خودی ها سور کنم تا ببینم چه پیش می آید. به نظرم این سور خوش قدم و دلچسب بود که باعث شد امروز سری به شعرناب بزنم و با این شاهکار سید هادی محمدی چند خطی تایپ کنم تا عقده های سکوت سنگین چند هفته ای ام را شکسته باشم. اما قول می دهم که در این سطور نه همصحبت هوش مصنوعی باشم نه وامدار دو ریال دستی که سور چند روزه ام را روبراه کرد. خوش داشتم به بسیاری از دوستانی که کاربری "شعر کلاسیک" را "محدود" می دانند پیاله ای "عنکبوتر سید هادی محمدی" تعارف کنم تا بزنند و بفهمند "محدود" ذهن ما آدم هایی است که "تنبل" پیشه ایم نه شعر کلاسیک. بی تردید تنها توانایی ذهنی نخواهد توانست اثری با چنین پختگی و تاثیرگذاری از خود در کند و گزینه هایی مثل آزادی ذهنی، مطالعات بسیار، فرصت طلبی، مهارت بافندگی ذهنی و موارد دیگر باید دست به دست هم بدهند تا اثری مثل عنکبوتر جان بگیرد. ردپای آزادی ذهنی در این اثر منحصر به فرد برای شاعری مثل سید هادی محمدی که توانایی خود را در اشعار مناسبتی و ارزشی نشان داده، نمودی بسیار قوی و فعال دارد. توانایی آزادسازی ذهنی مسئله ای بسیار مهم نه تنها برای شاعری، بلکه برای گام زدن در مسیر زندگی انسانی است که می تواند سبکبالی و سبکباری را مهمان ذات وجود انسانی کند. شاخصه درک واقعی صاحب اثر در این شاهکار را از موضوع آزادسازی ذهنی می توان در نامگذاری و ترکیبات بدیع به کارگرفته شده از سوی سید هادی به وضوح دید. علاوه بر ترکیب واژه ای "عنکبوت و کبوتر" ترکیب ذاتی و صفاتی این دو ماهیت که به "عنکبوتر" می انجامد، جان بخشی مفهوم خمش واژه به سمت جناس، تصویر سراشیب باور بی مغزی، کاهش لباس مداد و دیگرترکیباتی که سید هادی در این اثر فاخر و ارزشمند به کارگرفته نشان از جریان سیال ذهنی ای دارد که شاعر در زمان زایش این اثر دچار آن بوده است. ازدواج ماهیت معنوی دعا با عنصر فیزیکی زیر شلوار آن هم از نوع راه راه اش، و گرهی که نم دادن این تصویر با عنصر مذهبی "امن یجیب" خورده نشان می دهد تصاویر بسیار زیادی در کسری از ثانیه ذهن صاحب اثر را اشغال کرده است. مثل این است که فِرِم تصاویر مختلفی در یک "آن" از جلو منبع نور دستگاه آپارات به حرکت درآید و ذهنی فرصت طلب توانسته با حرکتی سریع تر از یک "آن" تعدادی از این تصاویر را شکار کرده و مبتکرانه به هم پیوند کند. با این حال معتقدم صاحب اثر بهتر می توانست با زبردستی، در بند اول این اثر گرانبها با تغییر میل فعل (می شد) به (شده است) به خوانندگان این سفره ی رنگین تعارفی غلیظ تر کند و بگوید: "بفرما تفکر". عزت زیاد وحید سلیمی بنی – بیست و یکم دی ماه عزیز هزاروچارصدوسه خورشیدی  ۱۷ ساعت پیش
درود“از لباس مداد کم می شد” احسنت 
 ۱۶ ساعت پیش
سلام و درود جناب استاد محمدی گرامیبسیار زیبا و پر مفهوم قلم زدید  پیروز و دلشاد باشید
 ۱۶ ساعت پیش
باسلام ودرود بیکران استاد بزرگوار روزگار بکام وبه مهر
۱۶ ساعت پیش
باسلام و احترام استاد بزرگواربسیار عالی وناب سرودید از قمار بهانه ها سیرم روزگار بکام وبه مهر
 ۱۵ ساعت پیش
درودها استاد عزیز و گرانقدر بسیار زیبا و نکته پرداز با تصاویری بدیع و ناب احسنت احسنت عالی بود
 ۱۴ ساعت پیش
درود سید هادی جانمهیچ واژه ای نمی یابم در توصیف زیبایی شعر و مهارت بی نظیرتان فقط باید خواند و لذت برد باید بگویم که اغراق نمیکنم🌿⚘🌿⚘  ۱۴ ساعت پیش
شاعر فرهیخته دلنوشته ای بسیار بامعنا. شورانگیز وزیبا بود
 ۱۴ ساعت پیش
فوق العاده است این اثر پر از معانی متعالی و فاخرقلم توانمندتان هم در عرصه ی تعلیم و آموزش ، هم در حوزه ی خلق آثار درخشان ، قابل ترحیب و ستودنی ست درود بر شما جناب استاد دکتر محمدی گرانمهر سر فراز باشید به مهر با احترام و ارادت  
 ۱۳ ساعت پیش
درود بر استاد محمدی گلچه چارپاره ی مرموزی! عجیب زیباست مرحبا استاد
۱۳ ساعت پیش
دود شد بختِ ماضی مطلق لای دندانه های شعرِ بیات گاه گاهی میان خاطره ها یَقرا فاتحه معَ الصلوات ۱۳ ساعت پیش
مانده بودی به پایِ بعد از این روی دیوارِ پُر افاده ی چین دُکمه ی شرق و غرب را بستی زیرِ پوتینِ سُرخِ استالین واقعاً عالیست
 ۱۱ ساعت پیش
درودمثل همیشه زیبا و دلنشین سروده اید ⚘⚘⚘⚘ رقص قلمتان ابدی  ۱۱ ساعت پیش
سلام و عرض ارادت جناب دکتر محمدی بزرگوار بسیار درخشان و ارزشمند و زیباست درود بر شما استاد عزیز  ۱۰ ساعت پیش
درود. خداوکیلی عجب شعری بود. سبک خاص شما همیشه من را انگشت به دهان می گذارد. جالب است که این موردکودکِ دوره گرد بیمارم مثل برجام بینوای ظریف دور میدان نفت جان می داد با دوجین استخوان تُرد و نحیف تنها بندی بود که از سبک شما فاصله داشت و اصلا بار طنزش را دو چندان می کرد چون بیانش مستقیم بود. مانده بودی به پایِ بعد از این روی دیوارِ پُر افاده ی چین دُکمه ی شرق و غرب را بستی زیرِ پوتینِ سُرخِ استالین جالب است که اینجا «پوتین» یک تداعی دو گانه دارد یا شاید بشود گفت ایهام تناسب.  ۹ ساعت پیش
درود بر شما👏🏻👏🏻👏🏻👏🏻👏🏻👏🏻👏🏻  ۸ ساعت پیش
عرض ادب آقا سید بزرگوارلذت فراوان بردم عالی عالی قلم تون موندگار
 ۵ ساعت پیش
درود شعر خوبی بود از لغات جدید استقبال میکنم موفق باشید
 ۱ ساعت پیش
درودتان گرانمهر معزز بسیار غنی مانند هماره سرودید در فضای سیاسی و معنوی و علمی برجام جناب ظریف راهگشا نیست، چرا که وقتی یک گاوچران بوالهوس سبکمغز رییس جمهور بزرگترین ابرقدرت جهان میشود، از تمام لابی ها و مجراها سود برده، سپس لفاظی در پیش میگیرد، خاک و اصالت را با پول محاسبه میکند و اساسا به نظر میرسد الت دستان برخی تکنولوژیستهاست جهت در کنترل بودن، و جمهوری اسلامی در سوی دیگر توسط راهزنان و بیکفایتان هدایت شده و جنگ افروزی میکند، کمترین بر این باورم، ظاهر امر باید هماره زیبا به نظر برسد در نگاه سیاستمداران، ترامپ توانایی ذهنی و ذکاوت این امر را ندارد.. وهسته ای شدن ایران نیز به اندازه یک زمین لرزه هفت ریشتری در تهران میتواند برای خاورمیانه و جهان مهلک باشد.... سرفراز و پرافتخار و دیرزی با احترام  ۳۵ دقیقه پیش
درود استاد محمدی شعرتان زیبا و وزین بود احسنت خیلی عالی بود
 ۳۲ دقیقه پیش
درود بر جناب محمدیشباهنگام تان خرامینه غزال و پرشور و حال، آرزو دارم که شادی و زیبایی و فراوانی مانند باران بر زندگی تان ببارد... بسیار عالی و زیبا
تنها کابران عضو میتوانند نظر دهند.
|
نقد و آموزشنظراتمشاعرهکاربران اشتراک دار
محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
|
|||||||||||
شاعر درخواست نقد دارد
ارسال پیام خصوصی
مهرداد مانا
عباسعلی استکی(چشمه) 
کلیه ی مطالب این سایت توسط کاربران ارسال می شود و انتشار در شعرناب مبنی بر تایید و یا رد مطالب از جانب مدیریت نیست .
استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
درود برشما استاد عزیز
جناب دکترمحمدی شاعرومنتقد توانمند
هنگ کردم واقعا نمیدونم چی بگم
اینهمه تصویربکر اینهمه ترکیب سازی این دایره ی واژگان قوی این اینهمه آرایه ی ادبی دریک شعر معرکه است
ترکیب علم و هنر و تجربه باهم چه کرده
باموچینم نمیشه اندازه یه مواشکال پیدا کرد لای این شعری که استادانه پختین ....
ماشاالله نمیدونم چی بگم
نتونستم یه بیت روانتخاب کنم هرکدوم برای خودش یک شعربود
عالی عالی عالی
قلم توانمندتان توانمندترباد