گرد آفرین

تمام‌ واژه ها در من برایت شعر می گردد
خود اشعار هم از تو نهایت شعر می گردد
یکی هستی یگانه یاد تو یاد آور عشق است
هوایی شاعرت اندر هوایت شعر می گردد
تو خود دانی و می خوانی زشعر بی قرار من
تمام‌من گرفتار و خمارو هم فدایت شعر می گردد
ازان‌آنی که آنم گشتی و بردی تمامم را
نگاهت کعبه، ای جانا طوافت شعر می گردد
کمال همنشینیت شراب شعر جاری کرد
دل تشنه زچشمان زلالت شعر می گردد
رها گشتم دگراز دیگری اندیشه ام خالی
تمامم حبس و دربند و اسارت شعر می گردد
یواش و دزدکی گاهی تماشایت کند این دل
خود هیزی به صد آه و خجالت شعر می گردد
من از مستی چشمانت ز آغازین دم آعاز
غزل آتشفشان ازتو حرارت شعر می گردد
یل چشمان تو‌گُردآفربن سهراب بی تابم
دل و جانی و جانم در سرایت شعر می گردد

حسین گودرزی"تشنه"

۱۴۰۳/۸/۱۸