گرفتاری

ببخشید که چند تا ارسال شد
مشکل از گوشی منه

علیرضا جان سلام!
شعر "گرفتاری"ت رو خوندم و حسابی باهاش ارتباط برقرار کردم. خیلی قشنگ و ساده گفتی چیزی که خیلی از ماها تجربه کردیم. اینکه آدم وقتی گرفتار میشه یاد خدا میفته، ولی وقتی کارش راه میفته، خدا رو فراموش می‌کنه.
چیزای که خیلی خوب از کار در اومده:
* زبان ساده و روان: زبانت خیلی ساده و روانه و هر کسی می‌تونه راحت باهاش ارتباط بگیره.
* موضوع روزمره: موضوعی که انتخاب کردی خیلی به زندگی روزمره همه ما نزدیکه و به همین خاطر خیلی قابل درکه.
* احساسات واقعی: احساساتت رو خیلی صادقانه و بدون پیچیدگی بیان کردی. آدم حس می‌کنه که خودت این حرف‌ها رو باور داری.
چند تا نکته که شاید بد نباشه روش فکر کنی:
* تکرار مفهوم: توی چند بیت آخر، مفهوم "خدا بنده‌هاشو خیلی دوست داره" چند بار تکرار شده. شاید اگه این مفهوم رو با یک بیان متفاوت‌تر می‌آوردی، تأثیر بیشتری می‌گذاشت.
* تازگی عبارت‌ها: بعضی از عبارت‌ها مثل "یه جور بگی‌نگی" خیلی روزمره و تکراریه. شاید با انتخاب کلمات دقیق‌تر و زیباتر می‌تونستی به شعر خودت رنگ و بوی بیشتری بدی.
* تغییر ریتم: شعر از نظر ریتم یکنواخته. شاید اگه در بعضی جاها ریتم شعر رو تغییر می‌دادی، شعر جذاب‌تر می‌شد.
به طور کلی:
شعر قشنگیه و نشون می‌ده که تو می‌تونی احساساتت رو به خوبی بیان کنی. با کمی دقت بیشتر در انتخاب کلمات و تنوع در ساختار شعر، می‌تونی شعرهای بهتری بنویسی.
چند تا پیشنهاد:
* بیشتر بخون: هر چی بیشتر شعر بخونی، زبانت قوی‌تر می‌شه و ایده‌های جدیدی به ذهنت می‌رسه.
* از نظرات بقیه استفاده کن: از دوستانت یا کسایی که شعر می‌خونن بخواه که شعرهات رو بخونن و نظر بدن.
* تمرین کن: هر چی بیشتر بنویسی، بهتر می‌نویسی.
در کل، به نوشتن ادامه بده و به خودت اعتماد داشته باش. مطمئنم که تو می‌تونی شاعر خوبی بشی.
امیدوارم این نقد برات مفید باشه.