باغ بهاران

نفرین شده  این  شهر  ز بی مهری یاران
دیدی که گذشتند چه بی وقفه سواران
برگم   ز جفا  کاری ایام  چنان   ریخت
گویی  که  نبود  سبزی  این  باغ  بهاران
وقت است که دل بَرکنم از حُبِ عزیزان
با  این  همه  دلتنگی  و  با  دیده  گریان
ابری شده ام سیل به بستان رسیدست
دیدی که سرازیر شدست  شرشر باران
من ماندم  و تنهایی و یک  عمر جدایی
مانند  کسی   مانده  در  جاده   حیران

#بهـــارنـــارنـــج
#بهاردادرسی_کلو