سایت شعرناب محیطی صمیمی و ادبی برای شاعران جوان و معاصر - نقد شعر- ویراستاری شعر - فروش شعر و ترانه اشعار خود را با هزاران شاعر به اشتراک بگذارید
منو کاربریمعرفی شاعران معاصرانتشار ویژه ناب♪♫ صدای شاعران ♪♫پر نشاط ترین اشعار۲- گنبد ماه ۳- پارلمان ۴- هستی ۵- چکیده های شب ۶- رجعت .. ۷- سرزمین هیچاهیچ ۸- کاخ و کوخ ۹- خشاب و تیر ۱۰- 🔆 هَل اتی 🔆 حمایت از شعرنابکانال تلگرام شعرنابتقویم روزپنجشنبه 22 شهريور 1403 9 ربيع الأول 1446 Thursday 12 Sep 2024 |
اشتراک گذاری این شعر
۲۲ شاعر این شعر را خوانده اند
طاهره حسین زاده (کوهواره)،عارف افشاری (جاوید الف)،محمد باقر انصاری دزفولی،سیده نسترن طالب زاده،فرامرز عبداله پور،محمد شریف صادقی،علی نظری سرمازه،جواد مهدی پور،علی مداح(طاهر)،فرشید به گزین،عباسعلی استکی(چشمه)،ساسان نجفی(سراب)،یاسر کریمی،علی مزینانی عسکری،محمدرضا آزادبخت،محمد گلی ایوری،آروین محمدی،فیروزه سمیعی،فاطمه گودرزی،مهدیه طاهری(فریاد)،سینا سجودی،مریم عادلی
نقدها و نظرات
 ۲ هفته پیش
درود. آقای افشاری...حقیقتا شعری است در خور ستایش. واقعا عمیق.گشودم پندارخانه مغز خود را تا نیستی را معنای هستنش یابم... در مصراع «تدخین تنباکوی تنبور زن تکیده ی تنها» تلاش برای رساندن طنطنه الفاظ به گوش مشهود است. (برای عزیزانی که نمیدانند تنبور ساز یک زهی با سه سیم است که خصوصا در منطقه غرب کشور نواختن آن رایج است و اتفاقا واژه طنطنه ممکن است از نظر تاریخی با «طنبور» تناسبی داشته باشد). هیاهویی تا ابد برای هیچ در انتهای جاده بن بست ... جالب است: نه در میانه جاده بن بست! بلکه درست وقتی به انتهای جاده بنبست می رسیم این هیاهوهای هیچ و پوچ به گوش میرسد. و در ادامه: مرد پالانی سرخوش از خریت ها بدنبال خود میگشت طنز تلخی است؛ «مردِ پالانی» ترکیبیست بس عجیب؛ چند جور میشود خواند: مرد که خودش پالان بر دوشش دارد و مثل دراز گوش ها برده است و با خریت هایش سرخوش...یا نه! مردی که بر پالان بقیه سوار است و از خریت های اطرافش سرخوش است (چون حسابی سود می برد). و بعد به «به دنبال خود میگشت» را هم دست کم دو جور می‌توان معنی کرد: به دنبال خود گمشده اش میگشت و بیهوده می خواست خودش را بشناسد - چه کار پوچی! یا اینکه می توان این عبارت را معادل «دور سر خود گشتن» و علاف بودن و سرمستی در خریت تفسیر کرد. مخلوطی از تراژدی و طنز در فیلمی بنام قایم باشک بازی با خدا در دشت... هر چند در مصراع های زیادی این نکته هست اما ببینید حروف چه قشنگ می‌رقصند: قایم «با»شک «با»زی «با» خدا در دشت (سه بار تکرار با، پنج بار «ا» کشیده، و در انتهای مصراع سه بار «د» که خوب جا گرفته اند. شاید معمولی به نظر برسد اما همه اینها در کنار هم هستند که موسیقی را عالی می‌کنند). «قایم باشک بازی با خدا در دشت» رنگی از طنز و بیهودگی را القا میکند: قایم باشک بازی با خدایی که همه چیز را میبیند؟ اوکی! حالا کجا؟ در دشت! اتفاقا...اصلا دشت جای خوبی برای قایم باشک بازی نیست چون صاف و هموار است. آدم را یاد حافظ می اندازد: کرده ام توبه...(چه خوب!) به دست صنم باده فروش... (وات دِ هل؟؟؟ توبه به دست بت آن هم باده فروشش؟ اوکی خب؟) که دگر می نخورم... (اههه، بت باده فروش توبه ات داده که دیگر می نخوری؟! خب ادامش) بی رخ بزم آرایی (😶😐😐😐😐😐😐) قایم باشک بازی با خدا در دشت هم چون کاری که از حافظ مثال زدم در دو مرحله مارا غافل گیر میکند. من معمولا تفسیر نمیکنم و جهابینی شاعر را بحث نمیکنم چون نه در این مقال میگنجد نه اصلا شعر آیینه خوبی از جهانبینی فلسفی شاعر است. شعر محل برخورد تناقض هاست...جایی که فلسفه از کار می افتد و به قول آقای مهرداد عزیزیان انسان «سقوط فلسفه» را میبیند و فلسفه چون هیاهویی‌ست در انتهای جاده ای بن بست! ضمنا یک نکته بسیار کوچک: فکر میکنم در مصراع اول اگر «که» در آخر مصراع اضافه شود بهتر است یعنی: «...نیست، یا که هست؟!» این هجای کوتاه «که» در این سیاق به نظرم آهنگ و نفوذ کلام را قوی تر میکند. البته ممکن است من در اشتباه باشم. این صفحه را سبز میکنم تا عزیزان بیشتری این شعر را ببینند و البته نظر بدهند.  ۲ هفته پیش
 ۲ هفته پیش
درودتانبسیار عالی دست فروشی در کشوری که بسیاری از مشاغل شکست خورده اند، منبع کسب درامدیست با مهر  ۲ هفته پیش
درودزیبا و دلنشین و پر معنا سروده اید ⚘🌺❤ رقص قلمتان ابدی ۲ هفته پیش
 ۲ هفته پیش
درود جناب افشاریزیباست و اندیشمند
 ۲ هفته پیش
شخصا فکر میکنم همونطور که مدح مستقیم یک موضوع ارزش هنری کمتری داره ، ذم یک پدیده هم بصورت سر راست و واضح چنگی به دل نمیزنه توی این شعر هم در ذهن شاعر مطلبی بوده که آزارش میداده وقتی به این شکل و به نظرم با نوعی کد گذاری مطلب بیان میشه قطعا رمزگشاییهای مختلفی در ذهن مخاطب ها انجام میشه و در حالی که مثلا من مطمئنم که منظور شهر رو فهمیدم . دوست دیگری هم با همین قطعیت ممکنه نتجه کاملا متفاوتی گرفته باشه این چند جمله‌ای که عرض کردم به شککلهای مختلف بارها بیان شده البت . مام گفتیم دیگه  هرچند که ترس از عقوبت هم بی تاثیر نیست در ، در پرده سرودن
 ۲ هفته پیش
سلام و عرض ادباحسنت
۲ هفته پیش
بار اول شعرتون رو یک ضرب خواندم ، بی دغدغه معنی تمهیدات خوبی داشتین برای موسیقی کلام فقط با : تا نیستی را معنای هستنش،یابم کمی مشکل داشتم که احتمالا مربوط به سلیقه‌اس ولی حقیقتش نظرم اینه که این خط تفاوت داره با بقیه . اون شکل طبیعی متن رو انگار نداره و یه کم پر مدعاس . سخت بشه گفت ، امیدوارم متوجه منظورم بشین باز فکر میکنم عبارت کودکان کار خیلی عینی تر از فضای کم و بیش،سوررئال شعر باشه و عشقهای بی برگشت رو هم خوب لمس نکردم برگشت ناپذیر بودن عشق رو نتونستم تفسیر کنم بهرحال شعرتون کاملا امضا داره و اندیشه رو درگیر میکنه سینما هم که حضور،پررنگی داره همیشه پنجره سبز جناب صادقی هم خیلی خوب بود شیدایی و پر شور و حال ۲ هفته پیش
درود بر آقای به گزین. راستش در شعری که پوچی و نسبی گرایی در آن موج بزند گزاره‌های مطلق ممکن است خوب جلوه نکنند و بر عکس در شعرهایی که حالت «فرمان» و تعلیم را دارند (قصاید سنایی را در نظر بگیرید) بیان شک گرایانه و نسبی می تواند ناسازگار تلقی شود. اما...در مصراع تا نیستی را معنای هستنش،یابم شاعر ادعایی نکرده! صرفا گفته فلان کردم تا شاید فلان شود. نمی گویند توانستم. اتفاقا مصاریع بعدی «شکست» را بیشتر به ذهن متبادر می کنند. همین حرف «تا» اول مصراع نشان میدهد که شاعر حکم قطعی نداده. ضمنا همین مصراع به مصراع قبل متصل است: گشودم پندارخانه مغز خود را پندار معنای منفی ای دارد اگر بدون سیاق خاصی استفاده شود. کما اینکه فعل پنداشتن عمدتا در متون ادبی برای فکر های متوهمانه به کار می رود. ۲ هفته پیش
درباره در پرده سرودن هم کاملا حق باشماست. مثلا یک مثال کلاسیکش عبید زاکانی و حافظ هستند. عبید در غزلیات رندانه اش بسیار بی پرده نقد میکند:منگر به حدیث خرقه پوشان! آن سخت‌دلانِ سست‌کوشان انداخته سُبحه‌شان به گردن همچون جرس از درازگوشان😂😂😂😂 (الی آخر) اما سلیقه تاریخ طنز در پرده حافظ را بیشتر دوست دارد چون کمتر دم دستی است و از ابتذال دورتر است. شاید دلیل اینکه بسیاری مصراع «گفتم: به چشم! گوش به هر خر نمیکنم» از حافظ نمی دانند همین است چون اساسا با زبان او سازگار نیست و جدا از بامزه بودنش اتفاقا معنایش سست است.  ۲ هفته پیش
درود جناب افشاری زیبا بود وزین بنده کلا با اشعار ی پوچی وبی معنا هستند خوشم می آید ولذت می برم جالب بود مزین به نقدجناب صادقی ۲ هفته پیش
ممنون از توضیحاتتون منظورم فرم جمله بود و مضمون مورد نظرم نبود شاید عبارت پر مدعا مناسب نباشه برای منظوری که دارم بیانش برام سخته ، شاید یه جور تکلف توی جمله هست واقعا بدون توجه به معنا . وگرنه هجو مفاهیم در شعر عارف جان رو دوست دارم با توجه به نظراتش در مورد آنارشیسم هم ابن نوع مضمون ۶طبیعی هست در شعرش
۲ هفته پیش
آهان. پس من اشتباه برداشت کردم. درباره فرمش...راستش درباره آن قسمت کودکان کار یک مقدار من هم درباره فرمش حس میکنم ناسازگاری را. ولی آن مصراع تا نیستی را... نمیدانم. شاید...من کلا درک فرم شعر سپید برایم خیلی سخت است...بنابراین نظری ندارم...
۲ هفته پیش
یکی این غزلی که گفتین حافظانه نیست یکی : این چه شوری است که در دور قمرمیبینم که داریوش هم خونده و یکی غزلی که در کتابهای درسی هست ای بیخبر بکوش که .... یعنی سلیقه مولفین رو نشون میده با فرض که نسخ معتبر هم ثابت کنن که این غزل رو حافظ گفته کجاش به اندیشه حافظ نزدیکه ؟ 
۲ هفته پیش
کلا روش بیان تا اول «مرد پالانی» برای من متفاوت عمل میکند تا بعد مصراع مرد پالانی. ولی خب این انتقال برایم زننده نیست
۲ هفته پیش
بحث درباره حافظ شد...راستش خواجه یک انسان واحد نبوده و در طول عمرش خودش و شعرش تحول داشته. شعرهایی مثل این چه شوری‌ست که در دور قمر میبینم که از هزار کیلومتری داد میزنند که از او نیستند. اما شاید شگفت آور باشد بعضی شعرها که خیلی حافظانه به نظر میرسند در دیوان او مثل المنة لله که در میکده باز است... یحتمل از او نیست!! بلکه از شاعری به نام حیدر شیرازی است به احتمال زیاد. اینجاست که نسخه های خطی هم علاوه بر بررسی انتقادی متنی مهم میشوند.  ۲ هفته پیش
خوشحالم که انقدر درگیر کننده بوده براتون
۲ هفته پیش
از این تریبون باید بگم که یکی از شعرهام در آینده ممکنه سو برداشت بشه ازش از دفتر زندان سلولزی جلو جلو خودم گفتم که فقط به معنای پشتش کار داشته باشید و نه صرفا نوشته ممنون
۲ هفته پیش
حالا آقای به گزین مدتیست به صفحه من کم سرمیزند😁😁😁 البته سر میزند ولی من حسودم😁😁 حسودم هرگز نیاسود😁😁😁
 ۲ هفته پیش
درود بر شما جناب افشاری عزیز و اندیشمندپاینده باشید و سراینده
 ۲ هفته پیش
درودتان جناب افشاری گرامی ژرف در معنا و اندیشه سروده‌اید و تحسین برانگیز البته نقد و واکاوی و تحلیل جناب صادقی و جناب به گزین گرامی را نیز خواندم و بهره بردم زنده باد  نویسا و سبز باشید  ۲ هفته پیش
درود جناب افشاری بزرگوار زیبا و تعامل برانگیز بود و مزین به نقد جناب صادقی و جناب به گزین
 ۲ هفته پیش
درود شاعر گرامیشعر قابل تاملی بود قلمتان ناب
تنها کابران عضو میتوانند نظر دهند.
|
نقد و آموزشنظراتمشاعره
کاربران اشتراک دار
محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
|
||||||||||||||||
شاعر درخواست نقد دارد
نگران نشین منظور فرقه ملامتیه است 
ارسال پیام خصوصی
احمدی زاده(ملحق)
زهرا حکیمی بافقی (الهه ی احساس)
جمیله عجم(بانوی واژه ها) 
سید هادی محمدی
دانیال فریادی 
آلاله سرخ(سیده لاله رحیم زاده)
مهرداد مانا 
امیر وحدتی یگانه 
محمد ساکی 
کلیه ی مطالب این سایت توسط کاربران ارسال می شود و انتشار در شعرناب مبنی بر تایید و یا رد مطالب از جانب مدیریت نیست .
استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
اجتماعی فلسفی بسیار زیبا و جالب بود
مزین به نقد نافذ جناب صادقی عزیز
دستمریزاد