قوری سفالی

درود بانو
میتوانست عزل ناب و زیبایی باشد:

دم کردم آرزو را در قوری سفالی
اینجاست جای پایت در کوچه های خالی
سر رفته صبر فنجان از این همه نبودن
ارام میگذاری قندان بی خیالی
سینی ِ پُر زِ رویت ، مانده به روی میزم
اینجاست جای خالیت اینجا در این حوالی
پر کرده دامنم را باد و صدای پاییز
برده مرا کنون تا گلخانه های قالی
صبرم تمام گشتهباید دوباره دم کرد
یک چای دیگری را در قوری سفالی

درود بر شما بانو گودرزی گرامی

ناب سرودید

زنده باشید به مهر

درود بر شما جناب مهدی پور بزگوار
سپاس بیکران از شما

درود بر بانو گودرزی ارجمند..
چ شعر زیبا و دلچسبی..

چه شعر باحالی
درود برشما
شعر خیلی قشنگی بود

سلام بزرگوار
دلچسب و زیبابود
قلمتان نویسا
در پناه حق
درود درود

درود. جالب و متفاوت بود👌👌👌

درود بر شما بانو گودرزی بزرگوار 🌺🌺🌺
عالی سرودید 🌸🌸🌸
من هم با نظر استاد استکی موافقم

درود بر همه دوستان گرانقدرم
مخصوصا استاد استکی بزرگوار و پیشنهاد فوق العاده شان
که منت بر سر شعر شاگرد نهادند
پوزش بابت تاخیر در عرض ادب
سپاس مند همه اساتید هستم